Ks. Prof. dr hab. Tadeusz Guz


„Trzeba zawsze czegoś pragnąć i coś sobą reprezentować”
(Sługa Boża Anna Jenke)


Tą myślą Sługa Boża wprowadza naszego ducha w przestrzeń niezwykłą, niepowtarzalną, pośród tylu pięknych istnień istot żywych, zwierząt i roślin, właściwą tylko człowiekowi, a mianowicie w przestrzeń naszej nieśmiertelnej woli jako obok rozumu najwspanialszej władzy naszej duszy. Dzięki niej osoba ludzka żyje jako istota wolna; dzięki niej może czegoś pragnąć oraz dzięki niej coś osiągnąć. Czym jest zatem wolna wola?
Tak, jak całe nasze życie, wolność człowieka jest darem Boga Stwórcy, bowiem wszystko, co istnieje a tym bardziej to, co jest nieśmiertelne jest darem wiecznego Boga-Architekta stworzenia. Natchniony Duchem Świętym mędrzec Syrach mówi o tym, że „Pan ukształtował człowieka”, dał mu „moc rozstrzygania”(Syr 17, 1;5) lub „moc własnego wyboru”(Syr 15, 14) oraz „pouczył o tym, co jest dobre, a co złe”(Syr17, 7). Ta pierwotna i rajska wolność człowieka była doskonałą, tzn. bez słabości, bez grzechu i ukierunkowaną tylko na czynienie dobra. Człowiek rajski był dlatego wielkim i niezwykle szczęśliwym, ponieważ „spełniał wolę” (Syr 15, 15) Boga jako Pana. Człowiek rajski był doskonałym z uwagi na to, że w pełni realizował plan Stwórcy rozpoznając i przyjmując wszystkie stworzenia jako Jego dzieła, jako niezasłużony dar, radujący rajskie serce ludzkie.